GENEVE, 4 april – In 2010-2019 was de gemiddelde jaarlijkse wereldwijde uitstoot van broeikasgassen op het hoogste niveau in de menselijke geschiedenis, maar het groeitempo is vertraagd. Zonder onmiddellijke en diepgaande emissiereducties in alle sectoren, is het beperken van de opwarming van de aarde tot 1,5°C onhaalbaar. Er is echter steeds meer bewijs voor klimaatactie, aldus wetenschappers in het laatste rapport van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), dat vandaag is vrijgegeven.
Repost van www.biomassafeiten.nl
Sinds 2010 zijn er aanhoudende dalingen tot 85% van de kosten van zonne- en windenergie en batterijen. Een toenemend aantal beleidslijnen en wetten heeft de energie-efficiëntie verbeterd, de ontbossing verminderd en de inzet van hernieuwbare energie versneld.
“We staan op een kruispunt. De beslissingen die we nu nemen, kunnen een leefbare toekomst veiligstellen. We hebben de tools en knowhow die nodig zijn om de opwarming te beperken”, zegt IPCC-voorzitter Hoesung Lee. “Ik word aangemoedigd door klimaatactie die in veel landen wordt ondernomen. Er zijn beleid, regelgeving en marktinstrumenten die effectief blijken te zijn. Als deze worden opgeschaald en breder en billijker worden toegepast, kunnen ze verregaande emissiereducties ondersteunen en innovatie stimuleren.”
De samenvatting voor beleidsmakers van het IPCC Working Group III-rapport, Climate Change 2022: Mitigation of climate change werd op 4 april 2022 goedgekeurd door 195 lidstaten die lid zijn van het IPCC, via een virtuele goedkeuringssessie die op 21 maart begon. Het is de derde aflevering van het Zesde Beoordelingsrapport (AR6) van het IPCC, dat dit jaar zal worden afgerond.
We hebben in alle sectoren opties om de uitstoot in 2030 minimaal te halveren
Om de opwarming van de aarde te beperken, zijn grote transities in de energiesector nodig. Dit betekent een substantiële vermindering van het gebruik van fossiele brandstoffen, wijdverbreide elektrificatie, verbeterde energie-efficiëntie en het gebruik van alternatieve brandstoffen (zoals waterstof).
“Het hebben van het juiste beleid, de juiste infrastructuur en technologie om veranderingen in onze levensstijl en gedrag mogelijk te maken, kan resulteren in een reductie van 40-70% in de uitstoot van broeikasgassen tegen 2050. Dit biedt een aanzienlijk onbenut potentieel”, aldus IPCC Working Group III co-voorzitter Priyadarshi Shukla. “Het bewijs toont ook aan dat deze veranderingen in levensstijl onze gezondheid en welzijn kunnen verbeteren.”
Steden en andere stedelijke gebieden bieden ook grote kansen voor emissiereductie. Deze kunnen worden bereikt door een lager energieverbruik (zoals door het creëren van compacte, beloopbare steden), elektrificatie van vervoer in combinatie met emissiearme energiebronnen en meer koolstofopname en -opslag met behulp van de natuur. Er zijn mogelijkheden voor gevestigde, snelgroeiende en nieuwe steden.
“We zien voorbeelden van energieneutrale of koolstofvrije gebouwen in bijna alle klimaten”, zegt IPCC Working Group III co-voorzitter Jim Skea. “Actie in dit decennium is van cruciaal belang om het mitigatiepotentieel van gebouwen te benutten.”
Om de uitstoot in de industrie te verminderen, moeten materialen efficiënter worden gebruikt, producten worden hergebruikt en gerecycled en wordt afval tot een minimum beperkt. Voor basismaterialen, waaronder staal, bouwmaterialen en chemicaliën, bevinden de productieprocessen voor broeikasgassen met een laag tot nul-niveau zich in hun pilot- tot bijna-commerciële fase.
Deze sector is goed voor ongeveer een kwart van de wereldwijde uitstoot. Het bereiken van netto nul zal een uitdaging zijn en vereist nieuwe productieprocessen, emissiearme en emissievrije elektriciteit, waterstof en, waar nodig, koolstofafvang en -opslag.
Landbouw, bosbouw en ander landgebruik kunnen grootschalige emissiereducties opleveren en ook koolstofdioxide op grote schaal verwijderen en opslaan. Land kan echter niet compenseren voor vertraagde emissiereducties in andere sectoren. Responsopties kunnen de biodiversiteit ten goede komen, ons helpen ons aan te passen aan klimaatverandering en ons levensonderhoud, voedsel en water en houtvoorraden veiligstellen.
De komende jaren zijn cruciaal
In de scenario’s die we hebben beoordeeld, vereist het beperken van de opwarming tot ongeveer 1,5 ° C dat de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen uiterlijk vóór 2025 piekt en tegen 2030 met 43% wordt verminderd; tegelijkertijd zou ook methaan met ongeveer een derde moeten worden verminderd. Zelfs als we dit doen, is het bijna onvermijdelijk dat we deze temperatuurgrens tijdelijk zullen overschrijden, maar tegen het einde van de eeuw weer beneden kunnen zijn.
“Het is nu of nooit, als we de opwarming van de aarde willen beperken tot 1,5 ° C”, zei Skea. “Zonder onmiddellijke en diepe emissiereducties in alle sectoren, zal het onmogelijk zijn.”
De mondiale temperatuur zal stabiliseren wanneer de uitstoot van kooldioxide het nulpunt bereikt. Voor 1,5°C betekent dit dat in het begin van de jaren 2050 wereldwijd nul CO2-uitstoot moet worden bereikt; voor 2°C, is het in de vroege jaren 2070.
Uit deze beoordeling blijkt dat om de opwarming tot ongeveer 2°C te beperken, de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen nog steeds uiterlijk vóór 2025 moet pieken en tegen 2030 met een kwart moet zijn verminderd.
Investeringslacunes dichten
Het rapport kijkt verder dan technologieën en toont aan dat hoewel de financiële stromen een factor drie tot zes keer lager zijn dan het niveau dat tegen 2030 nodig is om de opwarming te beperken tot minder dan 2°C , er wereldwijd voldoende kapitaal en liquiditeit is om investeringslacunes te dichten . Het is echter afhankelijk van duidelijke signalen van regeringen en de internationale gemeenschap, waaronder een sterkere afstemming van de overheidsfinanciën en het beleid.
“Zonder rekening te houden met de economische voordelen van lagere aanpassingskosten of vermeden klimaateffecten, zou het wereldwijde bruto binnenlands product (bbp) in 2050 slechts een paar procentpunten lager zijn als we de nodige maatregelen nemen om de opwarming te beperken tot 2°C of lager, vergeleken met het handhaven van het huidige beleid”, aldus Shukla.
De doelstellingen voor duurzame ontwikkeling behalen
Versnelde en rechtvaardige klimaatactie bij het verzachten van en aanpassen aan de gevolgen van klimaatverandering is van cruciaal belang voor duurzame ontwikkeling. Sommige responsopties kunnen koolstof absorberen en opslaan en tegelijkertijd gemeenschappen helpen de effecten van klimaatverandering te beperken. In steden kunnen bijvoorbeeld netwerken van parken en open ruimten, wetlands en stadslandbouw het overstromingsrisico verminderen en hitte-eilandeffecten verminderen.
Mitigatie in de industrie kan de impact op het milieu verminderen en de werkgelegenheid en zakelijke kansen vergroten. Elektrificatie met hernieuwbare energiebronnen en verschuivingen in het openbaar vervoer kunnen de gezondheid, werkgelegenheid en rechtvaardigheid verbeteren.
“Klimaatverandering is het resultaat van meer dan een eeuw van niet-duurzaam energie- en landgebruik, levensstijlen en consumptie- en productiepatronen”, zegt Skea. “Dit rapport laat zien hoe nu actie ondernemen ons kan leiden naar een eerlijkere, duurzamere wereld.”
Klink hier voor de website en rapporten van IPCC of download hieronder het volledige rapport.